ساخت مدار الکترونیکی قابل نصب روی لنز چشمی
به گزارش سرویس علمی جام به نقل از ایرنا، این مدار الکترونیکی به اندازه ای نازک است که می توان آن را روی یک لنز چشمی قرار داد و بقدری انعطاف پذیر است که به سادگی می توان آن را دور یک تار موی انسان پیچید.
برای ساخت این مدار چندلایه، از فناوری های مختلفی مانند تبخیر با پرتوهای الکترونیکی ، رسوب لایه اتمی ، پوشش دهی اسپینی و فرکانس های رادیویی بهره گرفته می شود.
ساختار این مدار با استفاده از لیتوگرافی و قلم زنی توسط پرتوهای فرابنفش ایجاد می شود. اجزای این مدار روی ماده ای موسوم به پاریلین قرار می گیرند. پاریلین یک ماده عایق است که به طور سنتی برای محافظت از اجزای مدارات و تجهیزات الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده در برابر دمای بالا تا 150 درجه سانتیگراد مقاومت دارد و در اثر تماس با حلال ها در جریان کار، مخدوش نمی شود.
علاوه بر این، پریلین ماده ای شفاف است و خطرات زیستی ندارد؛ به همین علت گزینه مناسبی برای ساخت تجهیزات پزشکی مانند لنزهای چشمی هوشمند محسوب می شود، در عین حال از انعطاف پذیری فوق العاده ای برخوردار است.
یکی از مهم ترین کاربردهای این نوع مدارهای الکترونیکی، برای نصب تجهیزات پزشکی در بدن انسان است. محققان سوییسی با استفاده از این مدار توانسته اند یک سامانه نظارتی برای سنجش فشار داخل چشم بیماران مبتلا به گلوکوم ایجاد کنند.
محققان به منظور برقراری تامین توان مصرفی لنز هوشمند، از یک منبع توان بی سیم مانند میدان مغناطیسی استفاده می کنند. همچنین استفاده از انرژی خورشید و انرژی جنبشی عضلات، به عنوان راهکارهای جایگزین تحت بررسی هستند.
یکی دیگر از کاربردهای این مدار الکترونیکی در نماسازی سالن های ورزشی و بیمارستان ها به منظور نظارت بر عملکردهای غیرارادی بدن افراد مانند تغییرات دمای آن است. انتظار می رود این فناوری پیشرفته ظرف پنج سال آینده به صورت تجاری به بازار عرضه شود. اما فناوری های وابسته به آن در حال حاضر بازار داغی پیدا کرده اند. برای مثال تامین انرژی مورنیاز مدارهای انعطاف پذیر به یک چالش تبدیل شده است.
محققان به طور همزمان درباره بهبود ویژگی های این فناوری، استفاده از فناوری های مکمل مانند حس گرها و سامانه های نوری و روش های استفاده از آن در سطوح مختلف تحقیق و مطالعه می کنند.
انتظار می رود نتایج این تحقیقات راهگشای پیشرفت های چشمگیری در علوم پزشکی و روباتیک باشد. گزارش کامل این تحقیقات در شماره اخیر نشریه Nature Communications به چاپ رسیده است.
برای ساخت این مدار چندلایه، از فناوری های مختلفی مانند تبخیر با پرتوهای الکترونیکی ، رسوب لایه اتمی ، پوشش دهی اسپینی و فرکانس های رادیویی بهره گرفته می شود.
ساختار این مدار با استفاده از لیتوگرافی و قلم زنی توسط پرتوهای فرابنفش ایجاد می شود. اجزای این مدار روی ماده ای موسوم به پاریلین قرار می گیرند. پاریلین یک ماده عایق است که به طور سنتی برای محافظت از اجزای مدارات و تجهیزات الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده در برابر دمای بالا تا 150 درجه سانتیگراد مقاومت دارد و در اثر تماس با حلال ها در جریان کار، مخدوش نمی شود.
علاوه بر این، پریلین ماده ای شفاف است و خطرات زیستی ندارد؛ به همین علت گزینه مناسبی برای ساخت تجهیزات پزشکی مانند لنزهای چشمی هوشمند محسوب می شود، در عین حال از انعطاف پذیری فوق العاده ای برخوردار است.
یکی از مهم ترین کاربردهای این نوع مدارهای الکترونیکی، برای نصب تجهیزات پزشکی در بدن انسان است. محققان سوییسی با استفاده از این مدار توانسته اند یک سامانه نظارتی برای سنجش فشار داخل چشم بیماران مبتلا به گلوکوم ایجاد کنند.
محققان به منظور برقراری تامین توان مصرفی لنز هوشمند، از یک منبع توان بی سیم مانند میدان مغناطیسی استفاده می کنند. همچنین استفاده از انرژی خورشید و انرژی جنبشی عضلات، به عنوان راهکارهای جایگزین تحت بررسی هستند.
یکی دیگر از کاربردهای این مدار الکترونیکی در نماسازی سالن های ورزشی و بیمارستان ها به منظور نظارت بر عملکردهای غیرارادی بدن افراد مانند تغییرات دمای آن است. انتظار می رود این فناوری پیشرفته ظرف پنج سال آینده به صورت تجاری به بازار عرضه شود. اما فناوری های وابسته به آن در حال حاضر بازار داغی پیدا کرده اند. برای مثال تامین انرژی مورنیاز مدارهای انعطاف پذیر به یک چالش تبدیل شده است.
محققان به طور همزمان درباره بهبود ویژگی های این فناوری، استفاده از فناوری های مکمل مانند حس گرها و سامانه های نوری و روش های استفاده از آن در سطوح مختلف تحقیق و مطالعه می کنند.
انتظار می رود نتایج این تحقیقات راهگشای پیشرفت های چشمگیری در علوم پزشکی و روباتیک باشد. گزارش کامل این تحقیقات در شماره اخیر نشریه Nature Communications به چاپ رسیده است.
تعداد بازدید : ۰
نظرات کاربران